A MITOLOXÍA GREGA, COMPLEXA E ORIXINAL

 

OS MITOS DA COSMOGONÍA  (I) CAOS E COSMOS  

 COSMOGONÍA (II): DE XEA E URANO A  CRONOS E REA

TITANOMAQUIA

O ESPELLO DO SER

                                                                 "Nunca mais escaparemos a esses gregos." 

                                                                                             Sophia de Mello 

O pasado é o espello do ser e no pasado temos que atoparnos se queremos vivir no presente e mesmo se desexamos construírmos o futuro. 

Como podemos vivir o pasado? Onde podemos aprender quen somos? En moitos lugares do tempo vivido pola humanidade, pero sobre todo nas raíces da nosa cultura que manteñen co nós de hoxe fortes vínculos e conexións. Un deses lugares no tempo é GRECIA, a ANTIGA GRECIA. Ata alí iremos da única forma que podemos viaxar a través do tempo que son os restos arqueolóxicos e artísticos que conservamos, a xeografía, a literatura e a filosofía, o teatro, os mitos, a historia e lingua, todo o que aínda gardamos da súa cultura, Olimpia e as Olímpíadas incluídas.  

CULTURA polo tanto será o que mamemos da propia teta desa Europa moderna na que vivimos, e será CLÁSICA porque é modelo, padrón ou medida dun mundo, o seu, o da Antiga Hélade. O mundo da Antiga Grecia que algo cambiou desde aquela (hai 2500 anos), pero non cambiou tanto como para desdeñar por completo unha gran parte do seu esforzo por entendelo, ese maxistral proceso de asimilación do universo, para darlle pé a nosa lectura.  

 A dimensión do ser na GRECIA ANTIGA será logo o modelo do que partiremos, mais coñecer ese padrón non basta con observar as copias ou os orixinais das esculturas de homes e mulleres daquela época, A visión da escultura , os volumes e mesmo as cerámicas, columnas e templos que conservamos non son maís que un punto de partida para interpretar o pasado, sempre, sempre dende o presente o que nos permite incorporar a esa mirada unha perspectiva singular. 

Observa os corpos que os gregos esculpiron na época clásica, unha mirada fonda que precisou a súa vez dun tempo. Produto, pois, dunha evolución que nós recibimos en herdanza. Cando dicimos nós é a sociedade occidental e europea de hoxe que recolle a colleita do grego con especial fervor porque nela está en esencia unha gran parte de eu, do nós que somos. Para interpretala, para interpelala axúdanos moito tamén a cultura latina que Roma estendeu co seu imperio da man da grega, porque a ANTIGA ROMA tamén foi conquistada polo saber dos gregos. 

A seguir reproducimos as palabras que Sophia de Mello escribiu como introdución ao seu libro: O nú na antiguidade clásica:

" O nu é unha invención grega. No Exipto, na Asiria, na Caldeia, o nu é apenas unha maneira de vestir. Mais o pensamento grego cre na aletheia, cre no non cuberto, no non oculto, procra o ser non cuberto, espido.

Desde o inicio o escultor grego, fundamentalmente colócase non en fronte do ser humano vestido con armadura de guerreiro ou vestuario de escravo, sacerdote ou príncipe, pero si fronte ao espido do ser humano en si. Porque cre que o ser está na phisis, o grago cre que o ser está no mundo en que estamos. Para o asirio, pra o exipcio, par ao Caldeo, a verdade do ser está noutro mundo, no mundo do sagrado exterior ao universo e oculto. Pero o grego cre no divino interior ao universo. ë neste mundo, no estar, no parecer, na aletheia, que el busca o ser.

A este mundo en que está o grego chama  kosmos. Mais Kosmos, oposto a chaos, non significa outra cousa qu emundo ordenado e fermoso.

Esta orde é en si mesma creadora e divina; e ao esculpir un corpo o artista grego tenta mostrar a relación do ser humano coa orde que éa íntima estrutura do kosmos, da phisis, do mundo do cal o ser humano brota e se ergue.

O corpo humano paa o artista grego non é un modelo senón un padrón. E é un fenómeno en que o ser se manifesta, emerxe e brilla. ë ser, estar , aparecer... Deste xeito no corpo humano o artista grego le a orde do mundo onde está...."

Logo será esta unha aventura complexa na que comezamos, como esperamos rematar, dando grazas:

ACTIVIDADE: Tras ver o vídeo.

1- Enumera as distintas palabras e disciplinas ou materias que podemos relacionar coa Grecia Clásica. 

2- Sabes polos qu etemos que dar as grazas. Como s edi Grazas en Grego: 

3- Cales son as letras do alfabeto grego? Imos escribilas.

4- Agora proba a escribir o teu nome coas letras gregas e logo a formar palabras con ese alfabeto. Non escribirás en grego, pero é unha forma práctica de te familiarizar con este alfabeto.

Coñezamos agora unha das primeiras pezas que nos permite avanzar na puzzle que constitúe para nós hoxe o mundo da antiga Hélade. Imos falar dos mitos, unha das creacións máis orixinais de GRECIA.

ORIXE E TRANSCENDENCIA DOS NOSOS NOMES

INTRODUCIÓN Á MITOLOXÍA 

QUE VÉN SENDO UN MITO?