Dende a India a Fisterra encontramos basicamente unha mesmas
palabras para denominar o lobo, a raposa, o oso, o cervo e o porco (polo tanto
o mundo da caza); unhas mesmas palabras para denominar o boi, a ovella, a
cabra, o leite, se acaso os ovos (é dicir, a gandeiría); unhas mesmas palabras
para denominar o queixo, a lá, o mel, o sal, o carro, o xugo e a fariña( é
dicir, a agricultura); igual acontece co ouro, a prata, o cobre( metarlurxia),
co cabalo e co can(animais domésticos), co arco e coa machada (armas), co
salmón e co barco, pero non co mar (navegación fluvial). pero, en cambio, non
hai parecido ningún entrea as respectivas maneiras de nomear o mar, o león, o
tigre e o camelo.
Todos estes pobos que habitan tan amplo territorio teñen
linguas que proceden dun único pobo prehistórico:o indoeuropeo.
No mundo hai, se simplificamos e atendemos a súa orixe por
continentes, cinco grandes grupos de linguas:
A familia INDOEUROPEA, as linguas euroasiáticas entre as que
se atopa o latín e a nosa, o galego.
AS OUTRAS GRANDES FAMILIAS LINGÜÍSTICAS DO MUNDO:
AS OUTRAS GRANDES FAMILIAS LINGÜÍSTICAS DO MUNDO:
A familia BANTÚ ou de linguas africanas, nas africanas,
debemos separar as do centro e sur das do norte que pertence a outra familia.
A familia CAMITO-SEMITA entre as que se atopa o hebreo e o
árabe, situadas no norte de África e a parte de Asia próxima ao Mediterráneo.
A familia SINO-AUSTRINA con linguas como o chinés e o
xaponés en Asia e todas as de Oceanía.
A familia AMERINDIA das linguas do continente americano
quechua, azteca, guaraní...
Un comunicado da Federación Internacional de Tradutores no
Día Internacional da Tradución (30 de setembro)vén moi a conto:
"O noso planeta é rico na diversidade lingüística. As
aproximadamente seis a sete mil linguas faladas en todo o mundo son o depósito
da nosa memoria colectiva e o patrimonio intanxible. Pero a diversidade
lingüística e cultural que ofrecen está baixo a ameaza: o 96% destas linguas
son faladas por só o 4% da poboación mundial e centos de elas axiña se perderán
para sempre.
Observa o mapa das zonas do planeta con maior diversidade lingüística e con maior perigo de desaparición de idiomas. A súa ubicación no planeta fainos reflexionar sobre as causas e os causantes da perda desta diversidade.
A UNESCO e as Nacións Unidas pediron aos seus Estados
Membros apoiar e protexer a variedade de linguas que se falan polos pobos do
mundo. A Declaración Universal da UNESCO sobre a Diversidade Cultural, adoptada
en 2001, establece que "a diversidade é tan necesaria para a humanidade
como a biodiversidade para a natureza". O seu exdirector, Federico Mayor
Zaragoza, dixo:
"Se perdemos a diversidade cultural, perdemos a maior riqueza que temos".
CUESTIÓNS:
Imos realizar algunhas reflexións máis despois de ver o vídeo:
Procuremos unha boa definición para este concepto. O
indoeuropeo é...
Chámase indoeuropeo común, ou simplemente indoeuropeo
(abreviado habitualmente como IE) a unha lingua prehistórica reconstruída a
partir da comparación entre as linguas antigas e actuais das que estas
proveñen. O indoeuropeo, que nunca foi escrito, é a lingua suposta que está nas
orixes de todas as linguas indoeuropeas. O método que permitiu reconstruír esta
protolingua repousa esencialmente sobre a lingüística comparada.Imos realizar algunhas reflexións máis despois de ver o vídeo:
Quen é o avó do galego?
Que significa Gallaecia?
Que significa a palabra idioma?
De quen depende conservar a diversidade lingüística do mundo?
Ningún comentario:
Publicar un comentario