Comeza aquí a viaxe á Gallaecia da Prehistoria:
-
Comezo dun camiño entre dous mundos, o da prehistoria
e a nosa historia como pobo.
- O comezo dun traballo de investigación sobre a prehistoria e o Mundo dos Castros e Romanización no Morrazo ata a conversión de Galicia como
reino medieval.
A modo dunha primeira valoración da nosa experiencia na Exposición:
2- POBOADOS FORTIFICADOS. IDADE DE FERRO (800-400 a . n. e.)
3- O ATLÁNTICO ÁBRESE AO MEDITERRÁNEO (400-19 a. n. e)
PARA LEMBRAR OS CONTIDOS DA EXPOSICIÓN: ÁMBITOS
1 -
A
importancia da arqueoloxía (restos pétreos, cerámicos e metálicos) Por
exemplo na exposición Galaicos. serven para revisar a nosa visión do mundo antigo. Fíxate na seguinte ilustración do libro de 1º da ESO. Que textos cambiarías despois de ver a exposición?
2 -
Orixe e procedencia da cultura castrexa. Da Idade de Bronce á de Ferro. O camiño dos petróglifos aos castros.
4
4-Que territorio ocupaba esta cultura na Península Ibérica.
4-Que territorio ocupaba esta cultura na Península Ibérica.
9-
Mitos populares acerca dos castros.
10-
Proposta de
traballo de investigación: Galaicos/as no Morrazo
GALAICXS
Exposición
É unha exposición para analizar a importancia da nosa primeira gran cultura, a cultura dos castros e a súa evolución ao longo de arredor de 2000 anos, partindo da prehistoria, a aparición do pobo que os romanos denominaron Galaicos, reparando na romanización e comezo do influxo do cristiá. Unha análise que repara especialmente na relación fundamental para a comprensión global deste pobo que pivota entre dous mundos: o Atlántico e o Mediterráneo. Imos fixarnos nesta Exposición nos restos arqueolóxicos que rescatamos nunha serie de excavacións da Provincia de Pontevedra que tanto serán restos pétreos, metálicos ou cerámicos
Ámbitos
1- CAMPESIÑOS E GUERREIROS? IDADE DE BRONCE FINAL (1.500-800 a . n. e)
Exposición Galaicos, en primeiro plano o Casco de Leiro. |
A primeira das pezas que serven de introducción á Exposición, un obxecto de ouro que pode ser un casco (Casco de Leiro) da idade do Bronce que é moi representativo da influencia atlántica. Algo similar podemos dicir do denominado Tesouro de Caldas que tamén se corresponde ao período dos petróglifos, arte rupestre atlántica a primeira fórmula de domesticación da paisaxe realizando marcas territoriais.
Por outra banda, comezan as evidencias dun contacto co sur pola aparición dos depósitos ou atesouramentos de machadas de bronce ou das ofrendas de espadas nas concas do río Ulla.
2- POBOADOS FORTIFICADOS. IDADE DE FERRO (800-400 a . n. e.)
O nacementos dos castros no comezo do primeiro milenio, primeiro asentamento sedentario que modifica a vida seminómade de finais do Bronce e a introdución do Ferro ( a coitela falcata do Castro Alobre).
Guerreiro galaico |
Recreacción da entrada a un castro |
3- O ATLÁNTICO ÁBRESE AO MEDITERRÁNEO (400-19 a. n. e)
A apertura e rutas comerciais que unían o Mediterráneo co Atlántico , industria da salazón existente antes da romanización (A Lanzada) documentada por pezas cerámicas púnicas ou cartaxinesas que procuran novas rutas pola presión dun imperio, o de Roma, que acababa de nacer e tardaría en facerse dono deste territorio do Noroeste peninsular.
4-NA ESFERA DE ROMA: GALLAECIA. SÉCULOS I-III
Monte do Facho |
Os romanos que levaban tempo detrás das rutas do
estaño comezan no ano 137 a.n.e. as súas incursións no
territorio que logo de incorporado ao Imperio chamarán Gallaecia, rematando ese
proceso de conquista coas denominadas guerras cántabras (29-19 a.n.e.) o que supuxo unha chea de
transformacións nos modos de vida da poboación castrexa dende a aparición das
tellas nas edificacións até a latinización ( aras que dedicadas a deuses
indíxenas están escritas en latín así como as estelas, uso de cerámicas,
moedas, etc…)
5-A PROVINCIA DE GALLAECIA. FINAIS DO SÉCULO IV-VI
Gallaecia xa está integrada na cultura romana e será o Cristianismo un
elemento integrador que estenda a latinización definitivamente. Remata esta
viaxe pola antigüidade coa chegada
convulsa dos Suevos e a creación do 1º reino medieval de Europa, o Reino Suevo
que adopta as fórmulas romanas e unha forte compoñente critstiá, como demostra
a poderosa organización parroquial galega que aínda persiste.
Chrismón de Quiroga |
Ningún comentario:
Publicar un comentario